omittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of omittō.
Participle
omittendus (feminine omittenda, neuter omittendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | omittendus | omittenda | omittendum | omittendī | omittendae | omittenda | |
| genitive | omittendī | omittendae | omittendī | omittendōrum | omittendārum | omittendōrum | |
| dative | omittendō | omittendae | omittendō | omittendīs | |||
| accusative | omittendum | omittendam | omittendum | omittendōs | omittendās | omittenda | |
| ablative | omittendō | omittendā | omittendō | omittendīs | |||
| vocative | omittende | omittenda | omittendum | omittendī | omittendae | omittenda | |