omnipotentissimus

omnipotēns (“omnipotent, all-powerful”) +‎ -issimus

• (Classical Latin) IPA^(key): [ɔm.nɪ.pɔ.teːnˈtɪs.sɪ.mʊs]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [om.ni.po.t̪en̪ˈt̪is.si.mus]

omnipotēntissimus (feminine omnipotēntissima, neuter omnipotēntissimum); first/second-declension adjective

1. superlative degree of omnipotēns; the most omnipotent.
   • 5th century, Ambrosius Theodosius Macrobius, chapter 17, in Commentarii in Somnium Scipionis:

     quod autem hunc istum extimum globum, qui ita uoluitur, summum deum uocauit, non ita accipiendum est, ut ipse prima causa et deus ille omnipotentissimus aestimetur:

     (please add an English translation of this quotation)

   • 5th century, Aurelius Augustinus, De divinatione daemonum:

     Non ergo sunt malae divinationes hujusmodi, nec Deo displicent; alioquin omnipotens et justus ista fieri non permitteret, si mala et injusta essent: respondi, non ideo haec videri justa debere, quod ea fieri permittit omnipotentissimus et justissimus Deus:

     (please add an English translation of this quotation)

   • 9th century, Lupus Ferrariensis, De tribus quaestionibus:

     Nam quod venerabilis Paulus ait: Qui vult omnes homines salvos fieri (I Tim. II), non sic accipiendum est quasi cum Deus velit generaliter omnes fieri salvos, quibusdam impedientibus impotentissimis, non valeat omnipotentissimus implere quod velit, sed ita potius, quod illis sive volentibus, sive nolentibus (nam plures in infantili aetate baptizati, horum non habentes discrimen, mox vita excedentes transferuntur ad gloriam), salvantur omnes quoscunque ille salvare voluerit.

     (please add an English translation of this quotation)

• Often used as an epithet for God in Christian works.

First/second-declension adjective.