omzwerven

Dutch

Etymology

From om +‎ zwerven.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

omzwerven

  1. to compass (go about or round entirely)

Conjugation

Conjugation of omzwerven (strong class 3+7, separable)
infinitive omzwerven
past singular zwierf om
past participle omgezworven
infinitive omzwerven
gerund omzwerven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zwerf om zwierf om omzwerf omzwierf
2nd person sing. (jij) zwerft om, zwerf om2 zwierf om omzwerft omzwierf
2nd person sing. (u) zwerft om zwierf om omzwerft omzwierf
2nd person sing. (gij) zwerft om zwierft om omzwerft omzwierft
3rd person singular zwerft om zwierf om omzwerft omzwierf
plural zwerven om zwierven om omzwerven omzwierven
subjunctive sing.1 zwerve om zwierve om omzwerve omzwierve
subjunctive plur.1 zwerven om zwierven om omzwerven omzwierven
imperative sing. zwerf om
imperative plur.1 zwerft om
participles omzwervend omgezworven
1) Archaic. 2) In case of inversion.