onafhankelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ afhankelijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.ɑfˈɦɑŋ.kə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧af‧han‧ke‧lijk

Adjective

onafhankelijk (comparative onafhankelijker, superlative onafhankelijkst)

  1. independent
  2. irrespective of

Declension

Declension of onafhankelijk
uninflected onafhankelijk
inflected onafhankelijke
comparative onafhankelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onafhankelijk onafhankelijker het onafhankelijkst
het onafhankelijkste
indefinite m./f. sing. onafhankelijke onafhankelijkere onafhankelijkste
n. sing. onafhankelijk onafhankelijker onafhankelijkste
plural onafhankelijke onafhankelijkere onafhankelijkste
definite onafhankelijke onafhankelijkere onafhankelijkste
partitive onafhankelijks onafhankelijkers —

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: onafhanklik

Adverb

onafhankelijk

  1. independently

Antonyms

Descendants

  • Afrikaans: onafhanklik
  • → West Frisian: ûnôfhinklik (calque)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.