onafscheidelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ afscheidelijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onafscheidelijk (comparative onafscheidelijker, superlative onafscheidelijkst)

  1. inseparable, joined at the hip

Declension

Declension of onafscheidelijk
uninflected onafscheidelijk
inflected onafscheidelijke
comparative onafscheidelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onafscheidelijk onafscheidelijker het onafscheidelijkst
het onafscheidelijkste
indefinite m./f. sing. onafscheidelijke onafscheidelijkere onafscheidelijkste
n. sing. onafscheidelijk onafscheidelijker onafscheidelijkste
plural onafscheidelijke onafscheidelijkere onafscheidelijkste
definite onafscheidelijke onafscheidelijkere onafscheidelijkste
partitive onafscheidelijks onafscheidelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.