onbehoorlijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ behoorlijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onbehoorlijk (comparative onbehoorlijker, superlative onbehoorlijkst)

  1. unfitting, improper

Declension

Declension of onbehoorlijk
uninflected onbehoorlijk
inflected onbehoorlijke
comparative onbehoorlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onbehoorlijk onbehoorlijker het onbehoorlijkst
het onbehoorlijkste
indefinite m./f. sing. onbehoorlijke onbehoorlijkere onbehoorlijkste
n. sing. onbehoorlijk onbehoorlijker onbehoorlijkste
plural onbehoorlijke onbehoorlijkere onbehoorlijkste
definite onbehoorlijke onbehoorlijkere onbehoorlijkste
partitive onbehoorlijks onbehoorlijkers —

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.