onderschatten

Dutch

Etymology

From onder- +‎ schatten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈsxɑ.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧schat‧ten
  • Rhymes: -ɑtən

Verb

onderschatten

  1. to underestimate
    Antonym: overschatten

Conjugation

Conjugation of onderschatten (weak, prefixed)
infinitive onderschatten
past singular onderschatte
past participle onderschat
infinitive onderschatten
gerund onderschatten n
present tense past tense
1st person singular onderschat onderschatte
2nd person sing. (jij) onderschat onderschatte
2nd person sing. (u) onderschat onderschatte
2nd person sing. (gij) onderschat onderschatte
3rd person singular onderschat onderschatte
plural onderschatten onderschatten
subjunctive sing.1 onderschatte onderschatte
subjunctive plur.1 onderschatten onderschatten
imperative sing. onderschat
imperative plur.1 onderschat
participles onderschattend onderschat
1) Archaic.

Derived terms

Descendants

  • → Caribbean Javanese: onderskhat, ngonderskhat
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.