ondulator
Romanian
Etymology
Borrowed from French ondulateur.
Noun
ondulator n (plural ondulatoare)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ondulator | ondulatorul | ondulatoare | ondulatoarele | |
| genitive-dative | ondulator | ondulatorului | ondulatoare | ondulatoarelor | |
| vocative | ondulatorule | ondulatoarelor | |||