ongekookt

Dutch

Etymology

From on- +‎ gekookt, past participle of koken (“to cook”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

ongekookt (comparative ongekookter, superlative ongekooktst)

  1. uncooked, unboiled, raw
    Synonym: rauw

Declension

Declension of ongekookt
uninflected ongekookt
inflected ongekookte
comparative ongekookter
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongekookt ongekookter het ongekooktst
het ongekooktste
indefinite m./f. sing. ongekookte ongekooktere ongekooktste
n. sing. ongekookt ongekookter ongekooktste
plural ongekookte ongekooktere ongekooktste
definite ongekookte ongekooktere ongekooktste
partitive ongekookts ongekookters —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.