ongewoon

Dutch

Etymology

From on- +‎ gewoon.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

ongewoon (comparative ongewoner, superlative ongewoonst)

  1. unusual

Declension

Declension of ongewoon
uninflected ongewoon
inflected ongewone
comparative ongewoner
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongewoon ongewoner het ongewoonst
het ongewoonste
indefinite m./f. sing. ongewone ongewonere ongewoonste
n. sing. ongewoon ongewoner ongewoonste
plural ongewone ongewonere ongewoonste
definite ongewone ongewonere ongewoonste
partitive ongewoons ongewoners —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.