ongezellig
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔŋ.ɣəˈzɛ.ləx/
Audio: (file) - Hyphenation: on‧ge‧zel‧lig
Adjective
ongezellig (comparative ongezelliger, superlative ongezelligst)
- unwelcoming; unsociable
- Antonym: gezellig
Declension
| Declension of ongezellig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ongezellig | |||
| inflected | ongezellige | |||
| comparative | ongezelliger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ongezellig | ongezelliger | het ongezelligst het ongezelligste | |
| indefinite | m./f. sing. | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste |
| n. sing. | ongezellig | ongezelliger | ongezelligste | |
| plural | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste | |
| definite | ongezellige | ongezelligere | ongezelligste | |
| partitive | ongezelligs | ongezelligers | — | |
References
Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “ongezellig”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001