onhierdan
Old English
Alternative forms
- onherdan — Anglian
- onhirdan, onhyrdan — Late West Saxon
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /onˈxi͜yr.dɑn/, [onˈhi͜yrˠ.dɑn]
Verb
onhierdan (West Saxon)
- to strengthen, comfort, or encourage
Conjugation
Conjugation of onhierdan (weak, class 1)
| infinitive | onhierdan | onhierdenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | onhierde | onhierde |
| second person singular | onhierdest, onhierst, onhiertst | onhierdest |
| third person singular | onhierdeþ, onhiert | onhierde |
| plural | onhierdaþ | onhierdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | onhierde | onhierde |
| plural | onhierden | onhierden |
| imperative | ||
| singular | onhierd | |
| plural | onhierdaþ | |
| participle | present | past |
| onhierdende | onhierded | |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ONHIRDAN”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.