onontbeerlijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ ontbeerlijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onontbeerlijk (comparative onontbeerlijker, superlative onontbeerlijkst)

  1. indispensable, essential
    Synonym: onmisbaar

Declension

Declension of onontbeerlijk
uninflected onontbeerlijk
inflected onontbeerlijke
comparative onontbeerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onontbeerlijk onontbeerlijker het onontbeerlijkst
het onontbeerlijkste
indefinite m./f. sing. onontbeerlijke onontbeerlijkere onontbeerlijkste
n. sing. onontbeerlijk onontbeerlijker onontbeerlijkste
plural onontbeerlijke onontbeerlijkere onontbeerlijkste
definite onontbeerlijke onontbeerlijkere onontbeerlijkste
partitive onontbeerlijks onontbeerlijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.