onoverwinnelijk

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ overwinnen (“conquer”) +‎ -lijk (“-able”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔ.noː.vərˈʋɪ.nə.lək/
  • Audio:(file)

Adjective

onoverwinnelijk (comparative onoverwinnelijker, superlative onoverwinnelijkst)

  1. invincible

Declension

Declension of onoverwinnelijk
uninflected onoverwinnelijk
inflected onoverwinnelijke
comparative onoverwinnelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onoverwinnelijk onoverwinnelijker het onoverwinnelijkst
het onoverwinnelijkste
indefinite m./f. sing. onoverwinnelijke onoverwinnelijkere onoverwinnelijkste
n. sing. onoverwinnelijk onoverwinnelijker onoverwinnelijkste
plural onoverwinnelijke onoverwinnelijkere onoverwinnelijkste
definite onoverwinnelijke onoverwinnelijkere onoverwinnelijkste
partitive onoverwinnelijks onoverwinnelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.