onpartijdig

Dutch

Etymology

From on- (“un-, non-”) +‎ partijdig (“partial, partisan”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔmpɑrˈtɛi̯dəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧par‧tij‧dig

Adjective

onpartijdig (comparative onpartijdiger, superlative onpartijdigst)

  1. not being affiliated to a stakeholder, impartial, unpartisan
  2. impartial, unbiased, treating all parties, rivals or disputants equally (of persons)
    Synonym: onbevooroordeeld
  3. not tainted by partiality or prejudice (of things)
    Zijn onpartijdig oordeel beviel geen van beide kampen.
    His impartial ruling pleased neither camp.

Declension

Declension of onpartijdig
uninflected onpartijdig
inflected onpartijdige
comparative onpartijdiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onpartijdig onpartijdiger het onpartijdigst
het onpartijdigste
indefinite m./f. sing. onpartijdige onpartijdigere onpartijdigste
n. sing. onpartijdig onpartijdiger onpartijdigste
plural onpartijdige onpartijdigere onpartijdigste
definite onpartijdige onpartijdigere onpartijdigste
partitive onpartijdigs onpartijdigers —

Antonyms

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.