onschult
Middle Dutch
Etymology
Noun
onschult f
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | onschult | onschulde |
| accusative | onschult | onschulde |
| genitive | onschult, onschulde | onschulde |
| dative | onschult, onschulde | onschulden |
Alternative forms
- onschout
Descendants
- Dutch: onschuld
Further reading
- “onscult”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “onscout”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page onscout