onschult

Middle Dutch

Etymology

From on- +‎ schult.

Noun

onschult f

  1. innocence
  2. oath of innocence
  3. excuse

Inflection

Strong feminine noun
singular plural
nominative onschult onschulde
accusative onschult onschulde
genitive onschult, onschulde onschulde
dative onschult, onschulde onschulden


Alternative forms

  • onschout

Descendants

  • Dutch: onschuld

Further reading

  • onscult”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “onscout”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page onscout