ontdempen
Dutch
Etymology
From ont- (“un-, de-”) + dempen (“to dampen, to fill in”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔntˈdɛm.pə(n)/
- Hyphenation: ont‧dem‧pen
- Rhymes: -ɛmpən
Verb
ontdempen
- (transitive) to undo the filling in of historical grachts
Conjugation
| Conjugation of ontdempen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontdempen | |||
| past singular | ontdempte | |||
| past participle | ontdempt | |||
| infinitive | ontdempen | |||
| gerund | ontdempen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontdemp | ontdempte | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontdempt, ontdemp2 | ontdempte | ||
| 2nd person sing. (u) | ontdempt | ontdempte | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontdempt | ontdempte | ||
| 3rd person singular | ontdempt | ontdempte | ||
| plural | ontdempen | ontdempten | ||
| subjunctive sing.1 | ontdempe | ontdempte | ||
| subjunctive plur.1 | ontdempen | ontdempten | ||
| imperative sing. | ontdemp | |||
| imperative plur.1 | ontdempt | |||
| participles | ontdempend | ontdempt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||