ontluisteren
Dutch
Etymology
From luister (“lustre”) + ont- -en (privative verb-forming circumfix).
Pronunciation
- IPA(key): /ɔntˈlœy̯stərə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ont‧luis‧te‧ren
- Rhymes: -œy̯stərən
Verb
ontluisteren
Conjugation
| Conjugation of ontluisteren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontluisteren | |||
| past singular | ontluisterde | |||
| past participle | ontluisterd | |||
| infinitive | ontluisteren | |||
| gerund | ontluisteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontluister | ontluisterde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontluistert, ontluister2 | ontluisterde | ||
| 2nd person sing. (u) | ontluistert | ontluisterde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontluistert | ontluisterde | ||
| 3rd person singular | ontluistert | ontluisterde | ||
| plural | ontluisteren | ontluisterden | ||
| subjunctive sing.1 | ontluistere | ontluisterde | ||
| subjunctive plur.1 | ontluisteren | ontluisterden | ||
| imperative sing. | ontluister | |||
| imperative plur.1 | ontluistert | |||
| participles | ontluisterend | ontluisterd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- ontluistering
Descendants
- Afrikaans: ontluister