opiatus
Latin
Etymology
From opium.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔ.piˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [o.piˈaː.t̪us]
Adjective
opiātus (feminine opiāta, neuter opiātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | opiātus | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta | |
| genitive | opiātī | opiātae | opiātī | opiātōrum | opiātārum | opiātōrum | |
| dative | opiātō | opiātae | opiātō | opiātīs | |||
| accusative | opiātum | opiātam | opiātum | opiātōs | opiātās | opiāta | |
| ablative | opiātō | opiātā | opiātō | opiātīs | |||
| vocative | opiāte | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta | |
References
- "opiatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lithuanian
Pronunciation
Noun
opiatus
- accusative plural of opiatas (“opiate”)