opofferen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔpˌɔ.fə.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: op‧of‧fe‧ren
Verb
opofferen
- (transitive) to sacrifice
Conjugation
| Conjugation of opofferen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opofferen | |||
| past singular | offerde op | |||
| past participle | opgeofferd | |||
| infinitive | opofferen | |||
| gerund | opofferen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | offer op | offerde op | opoffer | opofferde |
| 2nd person sing. (jij) | offert op, offer op2 | offerde op | opoffert | opofferde |
| 2nd person sing. (u) | offert op | offerde op | opoffert | opofferde |
| 2nd person sing. (gij) | offert op | offerde op | opoffert | opofferde |
| 3rd person singular | offert op | offerde op | opoffert | opofferde |
| plural | offeren op | offerden op | opofferen | opofferden |
| subjunctive sing.1 | offere op | offerde op | opoffere | opofferde |
| subjunctive plur.1 | offeren op | offerden op | opofferen | opofferden |
| imperative sing. | offer op | |||
| imperative plur.1 | offert op | |||
| participles | opofferend | opgeofferd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||