opvoeren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch opvoeren. Equivalent to op +‎ voeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpˌvu.rə(n)/, [-fuː-]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧voe‧ren

Verb

opvoeren

  1. (transitive) to perform (e.g. a play or opera)
  2. (transitive, automotive) to soup up, to tune up
  3. (transitive) to increase, to intensify
  4. (transitive) to raise, to lift up
  5. (transitive) to exalt, to elate

Conjugation

Conjugation of opvoeren (weak, separable)
infinitive opvoeren
past singular voerde op
past participle opgevoerd
infinitive opvoeren
gerund opvoeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular voer op voerde op opvoer opvoerde
2nd person sing. (jij) voert op, voer op2 voerde op opvoert opvoerde
2nd person sing. (u) voert op voerde op opvoert opvoerde
2nd person sing. (gij) voert op voerde op opvoert opvoerde
3rd person singular voert op voerde op opvoert opvoerde
plural voeren op voerden op opvoeren opvoerden
subjunctive sing.1 voere op voerde op opvoere opvoerde
subjunctive plur.1 voeren op voerden op opvoeren opvoerden
imperative sing. voer op
imperative plur.1 voert op
participles opvoerend opgevoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.