orbitalis
English
Etymology
Borrowed from New Latin orbitālis, clipping of mūsculus orbitālis (“orbital muscle”). Doublet of orbital.
Pronunciation
- (General American) IPA(key): /ˌɔɹ.bəˈteɪ.lɪs/
- Rhymes: -eɪlɪs
Noun
orbitalis (plural orbitales)
- (anatomy) A muscle that controls protrusion of the eyeball.
Latin
Pronunciation
- orbitālis: (Classical Latin) IPA(key): [ɔr.bɪˈtaː.lɪs]
- orbitālis: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [or.biˈt̪aː.lis]
- orbitālīs: (Classical Latin) IPA(key): [ɔr.bɪˈtaː.liːs]
- orbitālīs: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [or.biˈt̪aː.lis]
Etymology 1
From orbita (“a track or rut; a circuit, orbit”) + -ālis (“-al”, adjectival suffix).
Adjective
orbitālis (neuter orbitāle); third-declension two-termination adjective (Medieval Latin)
Inflection
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | orbitālis | orbitāle | orbitālēs | orbitālia | |
| genitive | orbitālis | orbitālium | |||
| dative | orbitālī | orbitālibus | |||
| accusative | orbitālem | orbitāle | orbitālēs orbitālīs |
orbitālia | |
| ablative | orbitālī | orbitālibus | |||
| vocative | orbitālis | orbitāle | orbitālēs | orbitālia | |
Descendants
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
orbitālīs
- accusative masculine/feminine plural of orbitālis