oruđe
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *orǫdьje (Old Church Slavonic орѫдиѥ (orǫdije), Polish orędzie).
Pronunciation
- IPA(key): /ǒruːd͡ʑe/
- Hyphenation: o‧ru‧đe
Noun
òrūđe n (Cyrillic spelling о̀рӯђе)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | oruđe | oruđa |
| genitive | oruđa | oruđa |
| dative | oruđu | oruđima |
| accusative | oruđe | oruđa |
| vocative | oruđe | oruđa |
| locative | oruđu | oruđima |
| instrumental | oruđem | oruđima |
Further reading
- “oruđe”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
- Tomislav Maretić, editor (1924–1927), “oruđe, òrȗđe”, in Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika[1] (in Serbo-Croatian), volume 9, Zagreb: JAZU, page 177