oscitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of oscitō
Participle
oscitātus (feminine oscitāta, neuter oscitātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | oscitātus | oscitāta | oscitātum | oscitātī | oscitātae | oscitāta | |
| genitive | oscitātī | oscitātae | oscitātī | oscitātōrum | oscitātārum | oscitātōrum | |
| dative | oscitātō | oscitātae | oscitātō | oscitātīs | |||
| accusative | oscitātum | oscitātam | oscitātum | oscitātōs | oscitātās | oscitāta | |
| ablative | oscitātō | oscitātā | oscitātō | oscitātīs | |||
| vocative | oscitāte | oscitāta | oscitātum | oscitātī | oscitātae | oscitāta | |