oscitor
Latin
Verb
ōscitor (present infinitive ōscitārī); first conjugation, deponent, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ōscitor | ōscitāris, ōscitāre |
ōscitātur | ōscitāmur | ōscitāminī | ōscitantur | ||||||
| imperfect | ōscitābar | ōscitābāris, ōscitābāre |
ōscitābātur | ōscitābāmur | ōscitābāminī | ōscitābantur | |||||||
| future | ōscitābor | ōscitāberis, ōscitābere |
ōscitābitur | ōscitābimur | ōscitābiminī | ōscitābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ōsciter | ōscitēris, ōscitēre |
ōscitētur | ōscitēmur | ōscitēminī | ōscitentur | ||||||
| imperfect | ōscitārer | ōscitārēris, ōscitārēre |
ōscitārētur | ōscitārēmur | ōscitārēminī | ōscitārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ōscitāre | — | — | ōscitāminī | — | ||||||
| future | — | ōscitātor | ōscitātor | — | — | ōscitantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ōscitārī | — | ōscitāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | ōscitandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ōscitandī | ōscitandō | ōscitandum | ōscitandō | — | — | ||||||||