owczarek

See also: Owczarek

Polish

Etymology

From owczarz +‎ -ek.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔfˈt͡ʂa.rɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arɛk
  • Syllabification: ow‧cza‧rek

Noun

owczarek m animal

  1. sheepdog

Declension

Declension of owczarek
singular plural
nominative owczarek owczarki
genitive owczarka owczarków
dative owczarkowi owczarkom
accusative owczarka owczarki
instrumental owczarkiem owczarkami
locative owczarku owczarkach
vocative owczarku owczarki

Further reading

  • owczarek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owczarek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.