Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اوینتی (oyuntu, “an excavation, the material scooped out”),[1] from Ottoman Turkish اویمق (oymaḳ, “to excavate, to scoop out, to carve, to engrave”), from Proto-Turkic *oy- (“to dig, to pick”),[2][3] morphologically oy- + -un + -tu.
Pronunciation
- IPA(key): /o.junˈtu/
- Hyphenation: o‧yun‧tu
Noun
oyuntu (definite accusative oyuntuyı, plural oyuntular)
- A hole or cavity dug out, cut out, carved out etc.
- A ditch, gully.
Declension
Declension of oyuntu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
oyuntu
|
oyuntular
|
| definite accusative
|
oyuntuyu
|
oyuntuları
|
| dative
|
oyuntuya
|
oyuntulara
|
| locative
|
oyuntuda
|
oyuntularda
|
| ablative
|
oyuntudan
|
oyuntulardan
|
| genitive
|
oyuntunun
|
oyuntuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntum
|
oyuntularım
|
| 2nd singular
|
oyuntun
|
oyuntuların
|
| 3rd singular
|
oyuntusu
|
oyuntuları
|
| 1st plural
|
oyuntumuz
|
oyuntularımız
|
| 2nd plural
|
oyuntunuz
|
oyuntularınız
|
| 3rd plural
|
oyuntuları
|
oyuntuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntumu
|
oyuntularımı
|
| 2nd singular
|
oyuntunu
|
oyuntularını
|
| 3rd singular
|
oyuntusunu
|
oyuntularını
|
| 1st plural
|
oyuntumuzu
|
oyuntularımızı
|
| 2nd plural
|
oyuntunuzu
|
oyuntularınızı
|
| 3rd plural
|
oyuntularını
|
oyuntularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntuma
|
oyuntularıma
|
| 2nd singular
|
oyuntuna
|
oyuntularına
|
| 3rd singular
|
oyuntusuna
|
oyuntularına
|
| 1st plural
|
oyuntumuza
|
oyuntularımıza
|
| 2nd plural
|
oyuntunuza
|
oyuntularınıza
|
| 3rd plural
|
oyuntularına
|
oyuntularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntumda
|
oyuntularımda
|
| 2nd singular
|
oyuntunda
|
oyuntularında
|
| 3rd singular
|
oyuntusunda
|
oyuntularında
|
| 1st plural
|
oyuntumuzda
|
oyuntularımızda
|
| 2nd plural
|
oyuntunuzda
|
oyuntularınızda
|
| 3rd plural
|
oyuntularında
|
oyuntularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntumdan
|
oyuntularımdan
|
| 2nd singular
|
oyuntundan
|
oyuntularından
|
| 3rd singular
|
oyuntusundan
|
oyuntularından
|
| 1st plural
|
oyuntumuzdan
|
oyuntularımızdan
|
| 2nd plural
|
oyuntunuzdan
|
oyuntularınızdan
|
| 3rd plural
|
oyuntularından
|
oyuntularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
oyuntumun
|
oyuntularımın
|
| 2nd singular
|
oyuntunun
|
oyuntularının
|
| 3rd singular
|
oyuntusunun
|
oyuntularının
|
| 1st plural
|
oyuntumuzun
|
oyuntularımızın
|
| 2nd plural
|
oyuntunuzun
|
oyuntularınızın
|
| 3rd plural
|
oyuntularının
|
oyuntularının
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “اوینتی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 276
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ōj-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “oy-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “oyuntu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu