płoń

See also: plon, Plon, -plon, Plön, plọn, ploːŋ², and płon

Polish

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈpwɔɲ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲ
  • Syllabification: płoń
  • Homophone: Płoń

Etymology 1

Inherited from Old Polish płonia. By surface analysis, płony +‎ -ia.[1]

Alternative forms

Noun

płoń f

  1. (dialectal, hydrology, oceanography) polynya
    Synonym: połynia
  2. (Chełmno, Near Masovian) part of a body of water that does not freeze
Declension
Declension of płoń
singular plural
nominative płoń płonie
genitive płoni płoni
dative płoni płoniom
accusative płoń płonie
instrumental płonią płoniami
locative płoni płoniach
vocative płoni płonie
adjective
nouns
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

płoń

  1. second-person singular imperative of płonąć

Verb

płoń

  1. second-person singular imperative of płonić

References

  1. ^ Brückner, Aleksander (1927) “płony”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna

Further reading

  • płoń in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “płoń”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 367
  • Gustaw Pobłocki (1887) “płoń”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 137
  • Władysław Matlakowski (1892) “płoń”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 14
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.