pabulatorius
Latin
Etymology
From pābulātor (“forager”), from pābulor (“I eat fodder, graze; forage”), from pābulum (“food, nourishment; fodder”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [paː.bʊ.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pa.bu.laˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
pābulātōrius (feminine pābulātōria, neuter pābulātōrium); first/second-declension adjective
- Of or for fodder.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pābulātōrius | pābulātōria | pābulātōrium | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōria | |
| genitive | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōriī | pābulātōriōrum | pābulātōriārum | pābulātōriōrum | |
| dative | pābulātōriō | pābulātōriae | pābulātōriō | pābulātōriīs | |||
| accusative | pābulātōrium | pābulātōriam | pābulātōrium | pābulātōriōs | pābulātōriās | pābulātōria | |
| ablative | pābulātōriō | pābulātōriā | pābulātōriō | pābulātōriīs | |||
| vocative | pābulātōrie | pābulātōria | pābulātōrium | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōria | |
Related terms
References
- “pabulatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pabulatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.