palatio
See also: Palatio
Interlingua
Noun
palatio (plural palatios)
Latin
Etymology 1
From pālus (“pale, stake”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [paːˈɫaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [paˈlat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
pālātiō f (genitive pālātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pālātiō | pālātiōnēs |
| genitive | pālātiōnis | pālātiōnum |
| dative | pālātiōnī | pālātiōnibus |
| accusative | pālātiōnem | pālātiōnēs |
| ablative | pālātiōne | pālātiōnibus |
| vocative | pālātiō | pālātiōnēs |
Related terms
Etymology 2
Inflected form of palātium (“palace”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [paˈɫaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [paˈlat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
palātiō
- dative/ablative singular of palātium
References
- “palatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- palatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.