pantomim
Romanian
Etymology
Borrowed from French pantomime.
Noun
pantomim m (plural pantomimi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | pantomim | pantomimul | pantomimi | pantomimii | |
| genitive-dative | pantomim | pantomimului | pantomimi | pantomimilor | |
| vocative | pantomimule | pantomimilor | |||
Swedish
Noun
pantomim c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | pantomim | pantomims |
| definite | pantomimen | pantomimens | |
| plural | indefinite | pantomimer | pantomimers |
| definite | pantomimerna | pantomimernas |