parancsolat
Hungarian
Etymology
parancsol + -at (noun-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpɒrɒnt͡ʃolɒt]
- Hyphenation: pa‧ran‧cso‧lat
- Rhymes: -ɒt
Noun
parancsolat (plural parancsolatok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | parancsolat | parancsolatok |
| accusative | parancsolatot | parancsolatokat |
| dative | parancsolatnak | parancsolatoknak |
| instrumental | parancsolattal | parancsolatokkal |
| causal-final | parancsolatért | parancsolatokért |
| translative | parancsolattá | parancsolatokká |
| terminative | parancsolatig | parancsolatokig |
| essive-formal | parancsolatként | parancsolatokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | parancsolatban | parancsolatokban |
| superessive | parancsolaton | parancsolatokon |
| adessive | parancsolatnál | parancsolatoknál |
| illative | parancsolatba | parancsolatokba |
| sublative | parancsolatra | parancsolatokra |
| allative | parancsolathoz | parancsolatokhoz |
| elative | parancsolatból | parancsolatokból |
| delative | parancsolatról | parancsolatokról |
| ablative | parancsolattól | parancsolatoktól |
| non-attributive possessive – singular |
parancsolaté | parancsolatoké |
| non-attributive possessive – plural |
parancsolatéi | parancsolatokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | parancsolatom | parancsolataim |
| 2nd person sing. | parancsolatod | parancsolataid |
| 3rd person sing. | parancsolata | parancsolatai |
| 1st person plural | parancsolatunk | parancsolataink |
| 2nd person plural | parancsolatotok | parancsolataitok |
| 3rd person plural | parancsolatuk | parancsolataik |
Derived terms
Compound words
Expressions
- úgy megy, mint a parancsolat (to go smoothly)
Further reading
- parancsolat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.