pardalis
Latin
Etymology 1
From pardus (“mottled”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [parˈdaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [parˈd̪aː.lis]
Adjective
pardālis (neuter pardāle); third-declension two-termination adjective
- (relational) leopard
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pardālis | pardāle | pardālēs | pardālia | |
| genitive | pardālis | pardālium | |||
| dative | pardālī | pardālibus | |||
| accusative | pardālem | pardāle | pardālēs pardālīs |
pardālia | |
| ablative | pardālī | pardālibus | |||
| vocative | pardālis | pardāle | pardālēs | pardālia | |
Etymology 2
Borrowed from Ancient Greek πάρδαλις (párdalis, “leopard, panther”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpar.da.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpar.d̪a.lis]
Noun
pardalis f (genitive pardalis or pardaleōs or pardalios); third declension
- female leopard
Declension
Third-declension noun (Greek-type, i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pardalis | pardalēs pardaleis |
| genitive | pardalis pardaleōs pardalios |
pardalium |
| dative | pardalī | pardalibus |
| accusative | pardalim pardalin pardalem1 |
pardalēs pardalīs |
| ablative | pardalī pardale1 |
pardalibus |
| vocative | pardalis pardali |
pardalēs pardaleis |
1Found sometimes in Medieval and New Latin.
Related terms
References
- “pardalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pardalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pardalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.