perduellis
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛr.duˈɛl.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [per.d̪uˈɛl.lis]
Noun
perduellis m (genitive perduellis); third declension
- public enemy
- Fourth quarter of the 1st century BCE, Livy, The History of Rome. With An English Translation, Alfred C. Schlesinger (ed.), book 45, 16.7, Harvard University Press (publ. 1951).
- item, quod ad honorem deum immortalium pertineret, decrevit senatus ut quoniam perduelles superati Perseus et Gentius reges cum Macedonia atque Illyrico in potestate populi Romani essent, […]
- (please add an English translation of this quotation)
- Fourth quarter of the 1st century BCE, Livy, The History of Rome. With An English Translation, Alfred C. Schlesinger (ed.), book 45, 16.7, Harvard University Press (publ. 1951).
- enemy (in time of war)
Declension
Third-declension noun (i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | perduellis | perduellēs |
| genitive | perduellis | perduellium |
| dative | perduellī | perduellibus |
| accusative | perduellem | perduellēs perduellīs |
| ablative | perduelle | perduellibus |
| vocative | perduellis | perduellēs |
References
- “perduellis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perduellis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perduellis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.