perfecturus
Latin
Etymology
Future active participle of perficiō.
Participle
perfectūrus (feminine perfectūra, neuter perfectūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perfectūrus | perfectūra | perfectūrum | perfectūrī | perfectūrae | perfectūra | |
| genitive | perfectūrī | perfectūrae | perfectūrī | perfectūrōrum | perfectūrārum | perfectūrōrum | |
| dative | perfectūrō | perfectūrae | perfectūrō | perfectūrīs | |||
| accusative | perfectūrum | perfectūram | perfectūrum | perfectūrōs | perfectūrās | perfectūra | |
| ablative | perfectūrō | perfectūrā | perfectūrō | perfectūrīs | |||
| vocative | perfectūre | perfectūra | perfectūrum | perfectūrī | perfectūrae | perfectūra | |