perfunctorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛr.fuːŋkˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [per.fuŋkˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
perfūnctōrius (feminine perfūnctōria, neuter perfūnctōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | perfūnctōrius | perfūnctōria | perfūnctōrium | perfūnctōriī | perfūnctōriae | perfūnctōria | |
| genitive | perfūnctōriī | perfūnctōriae | perfūnctōriī | perfūnctōriōrum | perfūnctōriārum | perfūnctōriōrum | |
| dative | perfūnctōriō | perfūnctōriae | perfūnctōriō | perfūnctōriīs | |||
| accusative | perfūnctōrium | perfūnctōriam | perfūnctōrium | perfūnctōriōs | perfūnctōriās | perfūnctōria | |
| ablative | perfūnctōriō | perfūnctōriā | perfūnctōriō | perfūnctōriīs | |||
| vocative | perfūnctōrie | perfūnctōria | perfūnctōrium | perfūnctōriī | perfūnctōriae | perfūnctōria | |
References
- “perfunctorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- perfunctorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.