permissurus

Latin

Etymology

Future active participle of permittō.

Participle

permissūrus (feminine permissūra, neuter permissūrum); first/second-declension participle

  1. about to permit

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative permissūrus permissūra permissūrum permissūrī permissūrae permissūra
genitive permissūrī permissūrae permissūrī permissūrōrum permissūrārum permissūrōrum
dative permissūrō permissūrae permissūrō permissūrīs
accusative permissūrum permissūram permissūrum permissūrōs permissūrās permissūra
ablative permissūrō permissūrā permissūrō permissūrīs
vocative permissūre permissūra permissūrum permissūrī permissūrae permissūra