permoturus
Latin
Etymology
Future active participle of permoveō.
Participle
permōtūrus (feminine permōtūra, neuter permōtūrum); first/second-declension participle
- about to agitate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | permōtūrus | permōtūra | permōtūrum | permōtūrī | permōtūrae | permōtūra | |
| genitive | permōtūrī | permōtūrae | permōtūrī | permōtūrōrum | permōtūrārum | permōtūrōrum | |
| dative | permōtūrō | permōtūrae | permōtūrō | permōtūrīs | |||
| accusative | permōtūrum | permōtūram | permōtūrum | permōtūrōs | permōtūrās | permōtūra | |
| ablative | permōtūrō | permōtūrā | permōtūrō | permōtūrīs | |||
| vocative | permōtūre | permōtūra | permōtūrum | permōtūrī | permōtūrae | permōtūra | |