phoxinus
See also: Phoxinus
Latin
Etymology
Renaissance Latin, from Ancient Greek φοξῖνος (phoxînos).
Noun
phoxinus m (genitive phoxinī); second declension
- common minnow
- 1620, Friedrich Förner, chapter IV, in Beneficia miraculosa tam vetera quam recentia virginis Deiparae Weyerensis, page 9:
- […] quam auricolorium Luciorum, Phoxinorum, Gobiorum & Muſtelarum fluuiatilium […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | phoxinus | phoxinī |
| genitive | phoxinī | phoxinōrum |
| dative | phoxinō | phoxinīs |
| accusative | phoxinum | phoxinōs |
| ablative | phoxinō | phoxinīs |
| vocative | phoxine | phoxinī |
Descendants
- Translingual: Phoxinus