piago
See also: piagò
Galician
Alternative forms
Etymology
From Old Galician-Portuguese peego (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin pelagus, from Ancient Greek πέλαγος (pélagos). Cognate with Portuguese pego and Spanish piélago.
Pronunciation
- IPA(key): /piˈaɣo̝/
Noun
piago m (plural piagos)
Derived terms
- Peago
- Pego
- Piago
- Piago Negro
- Piagolongo
- Piegalbo
- Piegolongo
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “peego”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “piago” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “piago”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “piago”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpja.ɡo/
- Rhymes: -aɡo
- Hyphenation: pià‧go
Verb
piago
- first-person singular present indicative of piagare