pieczęć

Inherited from Proto-Slavic *pečatь with secondary nasalization.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pʲɛt͡ʃʲʲæ̃t͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pʲɛt͡ʃʲʲæ̃t͡ɕʲ/

pieczęć f

1. (attested in Greater Poland) seal (pattern, design)
   • 1959 [1395], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 187, Poznań:

     Tedi mu ti vini dani przepiszane hy zapeczentani gednaczkemi *peczentani

     [Tedy mu ty winy dany przepisane hi zapieczętany jednackiemi pieczętami]

• Polish: pieczęć

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pieczęć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish pieczęć.

• IPA^(key): /ˈpjɛ.t͡ʂɛɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂɛɲt͡ɕ
• Syllabification: pie‧częć

pieczęć f (diminutive pieczątka)

1. seal (pattern, design)
2. stamp (an indentation or imprint made by stamping)

• Vasmer, Max (1964–1973) “печать”, in Oleg Trubachyov, transl., Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), Moscow: Progress
• Chernykh, P. Ja. (1999) “печать”, in Историко-этимологический словарь русского языка [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), 3rd edition, volume 2 (панцирь – ящур), Moscow: Russian Lang., →ISBN, page 28

• pieczęć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pieczęć in Polish dictionaries at PWN