plangendus
Latin
Etymology
Future passive participle of plangō
Participle
plangendus (feminine plangenda, neuter plangendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plangendus | plangenda | plangendum | plangendī | plangendae | plangenda | |
| genitive | plangendī | plangendae | plangendī | plangendōrum | plangendārum | plangendōrum | |
| dative | plangendō | plangendae | plangendō | plangendīs | |||
| accusative | plangendum | plangendam | plangendum | plangendōs | plangendās | plangenda | |
| ablative | plangendō | plangendā | plangendō | plangendīs | |||
| vocative | plangende | plangenda | plangendum | plangendī | plangendae | plangenda | |