planiloquus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɫaːˈnɪ.ɫɔ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [plaˈniː.lo.kʷus]
Adjective
plāniloquus (feminine plāniloqua, neuter plāniloquum); first/second-declension adjective
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | plāniloquus | plāniloqua | plāniloquum | plāniloquī | plāniloquae | plāniloqua | |
| genitive | plāniloquī | plāniloquae | plāniloquī | plāniloquōrum | plāniloquārum | plāniloquōrum | |
| dative | plāniloquō | plāniloquae | plāniloquō | plāniloquīs | |||
| accusative | plāniloquum | plāniloquam | plāniloquum | plāniloquōs | plāniloquās | plāniloqua | |
| ablative | plāniloquō | plāniloquā | plāniloquō | plāniloquīs | |||
| vocative | plāniloque | plāniloqua | plāniloquum | plāniloquī | plāniloquae | plāniloqua | |
References
- “planiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- planiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.