plucha

• IPA^(key): [ˈpluxa]

plucha f

1. (botany) lemma (lowermost of two bracts enclosing the grass floret)

• “plucha”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “plucha”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

plucha

1. third-person singular past historic of plucher

Deverbal from pluchać, an expressive variant of pluskać.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxa
• Syllabification: plu‧cha

plucha f

1. bad, rainy weather

   Synonyms: słota, szaruga

2. (Far Masovian) punch (hit from someone's fist)

• plucha in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plucha in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “plucha”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 118