plutărit
Romanian
Etymology
Past participle of plutări.
Noun
plutărit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | plutărit | plutăritul |
| genitive-dative | plutărit | plutăritului |
| vocative | plutăritule | |
Verb
plutărit (past participle of plutări)
- past participle of plutări