pośrednik

Polish

Etymology

From pośredni +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈɕrɛd.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛdɲik
  • Syllabification: po‧śred‧nik

Noun

pośrednik m pers (female equivalent pośredniczka)

  1. go-between, intermediary, mediator, middleman (person who seeks to bring about an agreement between conflicting or estranged parties)
  2. (business) agent, broker (person or company that is an intermediary between the parties entering into a transaction with each other)

Declension

Declension of pośrednik
singular plural
nominative pośrednik pośrednicy/pośredniki (deprecative)
genitive pośrednika pośredników
dative pośrednikowi pośrednikom
accusative pośrednika pośredników
instrumental pośrednikiem pośrednikami
locative pośredniku pośrednikach
vocative pośredniku pośrednicy

Noun

pośrednik m inan

  1. (chemistry) agent (active substance in a chemical reaction)

Declension

Declension of pośrednik
singular plural
nominative pośrednik pośredniki
genitive pośrednika pośredników
dative pośrednikowi pośrednikom
accusative pośrednik pośredniki
instrumental pośrednikiem pośrednikami
locative pośredniku pośrednikach
vocative pośredniku pośredniki

Derived terms

adjective
  • pośredniczy
noun
verb
adjective
noun

Further reading

  • pośrednik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pośrednik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.