pobielaty

Polish

Etymology

From pobielić +‎ -aty.

Pronunciation

Adjective

pobielaty

  1. (Żywiec) synonym of białawy

Further reading

  • Izydor Kopernicki (1875) “pobielaty”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 374
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.