pocisk

Polish

Etymology

Deverbal from pociskać.[1][2][3] First attested in 1533.[4]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈpɔ.t͡ɕisk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕisk
  • Syllabification: po‧cisk

Noun

pocisk m inan

  1. (firearms) bullet, gunshot (streamlined body thrown from a firearm or launcher, intended to hit a target from a distance)
  2. (sometimes colloquial) missile, projectile (any object used as a weapon by being thrown or fired through the air, such as stone, arrow, or bullet)
  3. (slang) repartee (act of taunting, making fun of someone)[5]
  4. (obsolete) throw, toss (act of throwing)
    Synonym: rzut

Declension

Declension of pocisk
singular plural
nominative pocisk pociski
genitive pocisku pocisków
dative pociskowi pociskom
accusative pocisk pociski
instrumental pociskiem pociskami
locative pocisku pociskach
vocative pocisku pociski

Derived terms

nouns

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “pocisk”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Mańczak, Witold (2017) “pocisk”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pocisk”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pocisk”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  5. ^ Młodzieżowe Słowo Roku 2017 PWN‎[1] (in Polish), 9 November 2017, archived from the original on 6.5.2024: “Definicja: „Pocisk”, czyli akt „pociśnięcia”. „Pocisnąć” komuś lub kogoś – poszydzić, zażartować, „potoczyć bekę”.”

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.