poczciwiec

Polish

Etymology

From poczciwy +‎ -ec.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂt͡ɕi.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivjɛt͡s
  • Syllabification: po‧czci‧wiec

Noun

poczciwiec m pers (female equivalent poczciwina)

  1. good-natured man, kind man

Declension

Declension of poczciwiec
singular plural
nominative poczciwiec poczciwcy/poczciwce (deprecative)
genitive poczciwca poczciwców
dative poczciwcowi poczciwcom
accusative poczciwca poczciwców
instrumental poczciwcem poczciwcami
locative poczciwcu poczciwcach
vocative poczciwcze poczciwcy
adjective
adverb
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.