podkusić

Polish

Etymology

From pod- +‎ kusić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔtˈku.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ku‧sić

Verb

podkusić pf

  1. (transitive) to tempt, to entice
    Synonyms: skusić, pokusić

Conjugation

Conjugation of podkusić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkusić
future tense 1st podkuszę podkusimy
2nd podkusisz podkusicie
3rd podkusi podkuszą
impersonal podkusi się
past tense 1st podkusiłem,
-(e)m podkusił 		podkusiłam,
-(e)m podkusiła 		podkusiłom,
-(e)m podkusiło 		podkusiliśmy,
-(e)śmy podkusili 		podkusiłyśmy,
-(e)śmy podkusiły
2nd podkusiłeś,
-(e)ś podkusił 		podkusiłaś,
-(e)ś podkusiła 		podkusiłoś,
-(e)ś podkusiło 		podkusiliście,
-(e)ście podkusili 		podkusiłyście,
-(e)ście podkusiły
3rd podkusił podkusiła podkusiło podkusili podkusiły
impersonal podkuszono
conditional 1st podkusiłbym,
bym podkusił 		podkusiłabym,
bym podkusiła 		podkusiłobym,
bym podkusiło 		podkusilibyśmy,
byśmy podkusili 		podkusiłybyśmy,
byśmy podkusiły
2nd podkusiłbyś,
byś podkusił 		podkusiłabyś,
byś podkusiła 		podkusiłobyś,
byś podkusiło 		podkusilibyście,
byście podkusili 		podkusiłybyście,
byście podkusiły
3rd podkusiłby,
by podkusił 		podkusiłaby,
by podkusiła 		podkusiłoby,
by podkusiło 		podkusiliby,
by podkusili 		podkusiłyby,
by podkusiły
impersonal podkuszono by
imperative 1st niech podkuszę podkuśmy
2nd podkuś podkuście
3rd niech podkusi niech podkuszą
passive adjectival participle podkuszony podkuszona podkuszone podkuszeni podkuszone
anterior adverbial participle podkusiwszy
verbal noun podkuszenie

Further reading

  • podkusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.